De gedichten in Ergens onderweg tonen een zoektocht naar én duiding van ongereptheid en verstilling én contemplatie over opgedane indrukken binnen en buiten de landsgrenzen. Berusting en opstandigheid wedijveren met elkaar.

Ergens onderweg is een dichtbundel waarin krachtige beelden herkenbare en verstaanbare emoties oproepen: verwachting, betekenisvolheid, verlangen en hoop.

Ergens onderweg

Het besef dat je op de terugweg bent
naar je geboorte, gebeurtenissen snoeit
om weer opnieuw blad te dragen, opslag
of scheefgroei op tijd voorkomt, weet
dat het kan mee zitten, je de plicht voelt
er opnieuw vertrouwen in te hebben,
terug groeit in de oude kleren
zoals de kastanje in het voorjaar
naast het huis.

De hele dag opruimen: wat hoort,
past waar? dingen op de verkeerde
plek leggen, de handen vol hebben,
maar waar te laten?

De kamer met slingers versieren
om hem te vieren, je gemis
aan te wijden, jezelf opnieuw
op te bouwen, meedoen om er
bij te horen, hetzelfde zijn,
de vertrouwde schroom verdrijven,
een leven voorbij zien flitsen
waarnaar je verlangt,
als wild in drukjacht voortgejaagd
op weg naar het einde van ’t verleden.