Jan Glas

Jan Glas (Uithuizen, 1958) is dichter/beeldend kunstenaar en zanger. Hij dicht in het Nederlands en in het Gronings. Hij is hoofdredacteur van het tijdschrift Krödde en redacteur van Webloug. Glas treedt regelmatig op en in juni 2013 stond hij als eerste Groningstalige dichter op het podium van Poetry International.

Hij publiceerde de bundels De vangers van zummer, Het getal hondje, Stel je bent schilder (samen met Dolf Verlinden), Zo is t nait goan, Dubbel Glas en Als was zij mijn vrouw. Glas was medesamensteller van De 100 mooiste Groningse gedichten en Verrassend Nedersaksisch. Hij vertaalde zeven gedichten van Rilke in het Gronings voor het boek Rilke Sieben. Glas won diverse literaire prijzen, waaronder de Duitse Freudenthal-prijs voor nieuwe Nedersaksische literatuur, Literaire Pries van Stichting Grunneger Bouk en het Belcampostipendium, de verzamelbundel Dubbel Glas werd bekroond met de Dagblad van het Noorden Streektaalprijs 2012.

Zie ook zijn website: http://volglas.wix.com/janglas

‘De innemende gekte in het werk van Jan Glas’
Ester Naomi Perquin

‘Gedicht van Jan Glas gehoord, ga nu alles van hem lezen.’
Wim Brands

Over Het waaide er
‘Niet echt in het begrijpen van de wereld, maar in het aanvaarden van zowel de absurditeit als de betrekkelijkheid ervan, zit de kracht van de dichter Jan Glas. En in zijn spaarzaamheid van woorden, hun afgewogen nonchalance, zit de kracht van zijn gedichten.’
Thomas Möhlmann in Awater

Over Als was zij mijn vrouw
‘Volstrekt onvoorspelbare en prettig gestoorde poëzie. Met nu en dan serieuzere ondertonen, die dankzij de broodnuchtere taaltoets van de dichter nooit zwaarwichtig klinken.’
Eppie Dam in het Dagblad van het Noorden

‘Regels met een schoonheid die je kunt aantreffen in mislukte foto’s, bij gepensioneerde acteurs, bloemen die langer op de vaas mogen staan. En in figuratieve schilderijen waarin het realisme is verlaten en verruild voor fantasieën en concepten. Typerend voor de poëzie van Glas is dat hij erin slaagt het raadsel te vergroten, om met Harry Mulisch te spreken. Het alledaagse voorbij, altijd net om de hoek verdwijnend.’
Joep van Ruiten in het Dagblad van het Noorden

‘Eindelijk heeft Jan Glas dus een Nederlandstalige bundel en daarmee gaat hij Nederland veroveren. Is het niet met deze, dan wel met zijn volgende.’
Obe Alkema in het Friesch Dagblad

Over Dubbel Glas
‘Glas verstaat de kunst om sfeer op te roepen. Hij doet dat met rake woorden zonder opsmuk.’
Wilma van den Akker op Meander