Huis van Bewaring

Een papiertje onder een gebakje, een cassettebandje, een oude schaal: net als iedereen sleept Erik Nieuwenhuis elke verhuizing weer een bonte verzameling voorwerpen met zich mee. Spulletjes in de marge die dankzij de columns van Nieuwenhuis aan belang winnen. Een sportdiploma van Nieuwenhuis levert een verhaal op waardoor de eeuwigheidswaarde van het papier uit zijn jeugd toeneemt. Huis van Bewaring is geschreven met ironie en melancholie, maar vooral met liefde voor de nutteloze dingen en de wereld die ze vertegenwoordigen.

Over het werk van Erik Nieuwenhuis:

‘Het is knap wat Erik Nieuwenhuis doet. Zijn stijl is op een effectieve manier komisch.’ Het Parool

‘Op die korte baan is hij zo briljant.’ De Contrabas

‘Het proza is eigentijds, creatief, sprankelend en prettig leesbaar.’ NBD/Biblion

‘Nieuwenhuis krijgt je waar hij je wil hebben, wat in de meeste gevallen neerkomt op de lach.’ NRC Handelsblad

‘Nieuwenhuis laat zien hoe het er aan toe gaat in de Nederlandse samenleving. In die zin is Man van de wereld zeer vergelijkbaar met Het diner van Herman Koch.’ Literair Nederland

‘Fijnzinnig, spitsvondig, virtuoos.’ Dagblad van het Noorden