In Nederland lijden al ongeveer 250.000 mensen aan het dementiesyndroom, waarvan een groot deel aan de ziekte van Alzheimer. Het dementiesyndroom leidt tot geleidelijke achteruitgang van diverse hersenfuncties. Het is alsof de demente persoon langzaam, heel langzaam van de wereld wegglijdt.

Sommigen verzetten zich tegen dat afglijden door protest of door camouflage, anderen ondergaan het proces heel rustig en er zijn er ook die graag wat sneller willen verdwijnen, maar die soms door verwanten of geneesheren worden vastgehouden.

Cees Bolle dichtte over zijn ervaringen met zijn grote liefde die hij aan deze slopende ziekte verloor. Het vermoeden van een glimlach behandelt een maatschappelijk thema van dementie en alzheimer en hoe je daar mee om gaat.

Het vermoeden van een glimlach is een voor lotgenoten herkenbare bundel met mooie tekeningen van Jan Steen en is sinds deze maand verkrijgbaar.

Het vermoeden van een glimlach

Nu zit je voor me,

afgewend gezicht en strak,

geen teken van herkenning,

geen glinstering of handgebaar.

Een woordeloos verwijt

beeld van verlatenheid,

ik was er veel

maar werd van partner tot passant.

Een enk’le maal herkreeg je oog zijn glans,

leek je me te zien,

een plooiing rond je lippen:

het vermoeden van een glimlach.

Was dat genoeg

als teken

in een gesloten

niet gewenst bestaan